Ik begon met het ketogeen dieet, omdat ik overgangsklachten had, gerelateerd aan mijn bloedsuikerspiegel (die weer schommelde doordat ik teveel koolhydraten en snelle suikers at). Ik had last van nachtzweten, zag de eerste opvlieger langskomen, had vreselijk last van PMS, om over die 10 kilo die ik in een paar jaar tijd was aangekomen nog maar te zwijgen.

Maar dat keto-en bracht toch wel een aantal vragen met zich mee. Hoe ga ik het aanpakken, houd ik het vol en ook, moet ik dit nu voor eeuwig volhouden. Want als je weer koolhydraten gaat eten, komen al die verloren kilo’s er toch gewoon weer bij? En heel eerlijk, dat klopte ook gedeeltelijk toen ik na mijn eerste poging weer van het pad raakte en volop aan de chocolade ging (en die was niet van 92% cacao kan ik je zeggen). Ik heb echt even moeten zoeken naar een manier om het goed aan te pakken.

Hoe zat het ook alweer?

Wij kunnen onze energie uit koolhydraten, eiwitten en vetten halen. In de dagelijkse praktijk eten we echter zo ontzettend veel koolhydraten dat we bijna altijd op onze koolhydraatverbranding lopen. Sterker nog, we eten zoveel koolhydraten dat we ze als reserve-brandstof op kunnen slaan (en dan het liefst op je buik en/of billen in de vorm van vet).

Als je ketogeen gaat eten, dus heel weinig koolhydraten en veel vetten, dwing je je lichaam om over te schakelen naar je vetverbranding. Even ter vergelijking: Koolhydraten zijn een soort aanmaakhoutjes, ze geven vlug energie, maar doven ook snel weer uit. Waardoor je ook snel weer behoefte hebt aan meer energie en dus koolhydraten gaat eten. Vetten zijn die grote houtblokken, die moeilijk op gang komen, maar als ze eenmaal branden, het heel lang doen en dus langdurig energie geven!

Evolutie

Vanuit de evolutie gezien is het heel normaal om van je koolhydraatverbranding naar je vetverbranding te switchen en andersom. Dat maakt je lichaam flexibel en ingesteld op wat voor omstandigheden dan ook.

Denk je maar eens aan de seizoenen. In de zomer was er veel fruit, wortels (zetmeel) en ook wat honing. Volop koolhydraten dus en het teveel sloeg je gewoon op in je vetvoorraad voor tijdens de winter. Want in de winter was er niet zo veel te eten, schakelde je over op je eigen vetvoorraad en haalde je daar je energie uit. Mooi systeem hè?!

Tegenwoordig

Tegenwoordig hebben we de boel een beetje omgegooid. We zitten in de winter lekker binnen te cocoonen en koolhydraten naar binnen te werken en in de lente/zomer willen we de kilo’s er weer van af hebben en gaan juist weer minder koolhydraten eten. Omgekeerde wereld dus, maar nog steeds zorgt het voor het flexibel omschakelen tussen koolhydraat- en vetverbranding.

Dus niet keto forever?

Kijk, op het moment dat je na het keto-en weer teruggaat naar oude eetgewoontes zal je hoogstwaarschijnlijk ook je oude lichaam weer terugkrijgen, of het nu gaat om kilo’s of lichamelijke klachten. Wil je een structurele verandering veroorzaken, dan zul je ook nieuwe gewoontes moeten aanleren. En dat hoeft niet in één keer vlekkeloos te gaan hoor, het leven is immers één grote leerschool.

Maar nooit meer meloen of een aardappel, dat gaat erbij mij niet in. Er zijn zoveel gezonde producten die naast dat ze wat meer koolhydraten bevatten, nog zoveel meer voedingsstoffen in zich hebben. Denk maar aan bieten of wortelen (die eet je tijdens het keto-dieet niet). Om die nooit meer te kunnen eten, dan mis je echt wat.

Zelf op zoek naar wat bij jou past

Zo ben ik dus op zoek gegaan naar wat voor mij werkt. Ik vind het een mooi idee dat mijn lichaam kan schakelen tussen vet- en koolhydraatverbranding. Het geeft mij het idee dat ik klaar ben voor van alles wat er kan gaan komen ;-).  Dat houdt voor mij in dat ik deze winter niet ketogeen heb gegeten. Ik heb aardappelen, af en toe pasta, allerlei soorten fruit gegeten. En ook gesnoept, soms ook teveel, snelle koolhydraten blijven voor mij altijd een uitdaging. Maar naarmate ik vaker langere tijd zonder die snelle koolhydraten leef, wordt het steeds makkelijker om ze niet meer te eten.

En nu eet ik weer een periode wel keto. Ik voel me daar goed bij, weinig koolhydraten eten zorgen voor een stabieler energie-niveau, niet meer die dips. Ook als ik ketogeen eet ben ik niet bang voor de koolhydraten in groente, sterker nog, ik kan niet zonder groente (en jij ook niet)! En als ik dan een overheerlijke, rijpe peer heb liggen, sla ik die ook niet af.

Hoe is dat voor jou? Ben jij bang om eeuwig te moeten keto-en? Of zie je ergens anders tegenop? Laat het me even weten!